Çantamı açıp içinden para çıkarttım. Önümde duran çocuğa verecektim, çocuk itti elimi.
“Abla verme.”
“Neden?”
“Verdikten sonra adamdan saymıyorsunuz ki.”
“Ne istiyorsun?”
“Senden bir şey istemiyorum.”
“Neden?”
“…”
***
O çocuğu yine görmüştüm. Beni henüz görmemişti. Arkasından omzunu tuttum. Bir dev anasına yaklaşıp arkasından gizlice memelerine yapışan bir kahraman gibiydim. Beni aileden saymasını istiyordum.
“Bir şeye ihtiyacın var mı?”