14.01.2018

Yine evimde yapayalnızdım ve her zaman yaptığım gibi balon şişirmekteydim. Yine bir paket balon almıştım ve her birini sınırına kadar şişirip düğümlüyordum. Hemen hemen her hafta en az bir kere yaptığım gibi. Bu kez balonların üzerinde araba resimleri vardı. Çoğunlukla rastgele alırdım. Renk ve resimleri tamamen tesadüf olurdu. Önemli olan, balon olmasıydı. Bir paket balon…
Paket içinde patlamış balon görmek beni çıldırtırdı sadece. Kötü şansmış gibi gelirdi.
Balonları şişirdikten sonra teker teker patlatıyordum tırnaklarımla. Bu bana çok büyük bir haz veriyordu.
Balondaki araba resimlerini pek beğenmemiştim. Nedense hoşuma gitmemişlerdi işte. Oldukça sıradan, normal olarak birbirlerinin tıpatıp aynısıydılar.
Bu arabalara binemezdi insan. Bindiğini hayal dahi edemezdi. Binip başka yerlere gittiğini, özgürleştiğini…
Sırf bu yüzden bile olsa; bu balonlar patlatılmalıydı. Bu arabaların şişirilmiş kibirleri, içi boş gösterişleri nihai olarak yok edilmeli, balon patlatıldıktan sonra lime lime edilip çöpe atılmalıydı. Tıpkı diğerleri gibi… Tıpkı hayatım gibi…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir