22.04.2020

Başkaları için utanmaktan bıktım! Neden herhangi bir insan evladı için utanabildiğime hayret ediyorum. Ben niye utanıyorum? Mantıklı bir insanın asla yapmayacağı bir şey bu. Aslında ben de mantığımı kullanmayı bilen birisi olarak böyle bir şeyden neden ıstırap çekebildiğimi anlayamıyorum bir türlü. Yani neden savunduğumla yaşadığım bir olmuyor, idrak edebilsem muhtemelen çözerim sorunu; ama olmuyor işte, kendimi bir türlü anlayamıyorum.
Başkasının bana yaptığı bir şey yüzünden ben niye utanıyorum yahu! Bu nasıl bir psikolojidir?
İşte bakın, yine utanç içindeyim ve benimle hiç alakası olmayan bir konudan ötürü böyle hissediyorum.
İntikam için küçülen arkadaşım yüzünden.
Tamam, o benim arkadaşım ama benden ayrı bir yapı. Düşünceleriyle, aldığı ayrı nefesle… İki-üç haftada bir araya gelebildiğim bir insan bu hepi topu, ben neden onun için utanıp daha fazla konuşmasını istemiyorum bir nebze daha utanmamak için? O konuştukça terliyor, terliyor, terliyorum! Neden!
İntikam almaya çalıştığı insanı bile tanımıyorum.
Anlayamıyorum… Belki kirlenmekten korkuyorum, kendimi temiz zannediyorum.
Belki öyle bir kötülük yapmalıyım ki, başkaları için utanacak yüzüm kalmasın…
Her şey utanmaktan, yapmadığın bir şey için, daha iyi değil mi?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir