25.06.2020

Süslenmiş bir masanın başında oturuyor. Masanın etrafında başka hiç kimse yok. O masa boşu boşuna mı süslenmiş?
Eğer zihnine bakabilmeyi sağlayan özel bir gücünüz olsaydı ve zihninin içine girebilseydiniz, en azından ilk katmanında sadece büyük bir hoşnutluğun var olduğunu görebilirdiniz. Süslenmiş bir masanın etrafındaki tek kişi olmak, demek ki bu durumda, yani onun için, o kadar da kötü değildi. Hatta son derece mutlu etmişti onu. Aslında zihnine bakmaya bile gerek yoktu. Yüzündeki gülümsemeden de anlayabilirdiniz. Acaba neden koskoca bir masada tek başına oturmak onu mutlu etmekteydi?
Bu, masada oturduğu mekânla ilgiliydi. O mekânı sonunda satın aldığından, tek başına kutlamak için süslemişti bu masayı. Kutlamayı tek başına yapıyordu; çünkü her şeyi tek başına, dişiyle tırnağıyla başarmıştı. Çocukluğunda buralar harabeydi; ama o bu araziyi çok seviyordu. O harabede çok güzel zamanlar geçirmişti. O zaman da tek başınaydı. Kimse oralarda oynamaya cesaret edemezdi çünkü. Hayalet hikâyeleri korkutmuştu hepsini.
Yani, her şeyi tek başına yapan bir insan için kutlamada da tek başına olmak mutsuz eden bir durum değildi.
En azından ilk katmanda…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir