Adalet…
Hayatım boyunca en çok üzerinde düşündüğüm şey olmuştur. Kendim dışında çok az kişide bulabildiğim, önemli, çok çok önemli bir şey…
Adil olmayan bir şey yapmaktan ölümüne korkmuşumdur. Öyle ki, benim adıma, rızam olmaksızın başkası tarafından yapılan bir adaletsizlik bile günlerce vicdan azabından kıvranmam için yeterlidir.
Yeterliydi…
Şimdilerde ise, sadece seyreder oldum. Adaletsizlikleri…
Seyretmek…
İşte o bile beni mahvedip mutsuz bir insan olmama neden oluyor. Yine de bunu önlemek için pek bir şey yaptığım söylenemez. Aslında bu durumu değiştirmemek için özel bir çaba harcadığımı bile söyleyebilirim.
Nedenini?