Bu tavukları o kadar çok yumurtlatmışlardı ki, kemikleri ponza taşı gibi olmuştu artık. Bir darbede kırılmadan toza dönüşür hâle geleceklerdi. İnsan işte, kendisini şu dünya yüzündeki tek düşünebilen canlı olarak kabul ediyordu ve bunu düşünemeyen canlılara eziyet etme hakkına sahip oldukları şeklinde yorumluyorlardı.
Düşünen tek varlık ha? Peki ya ben?
Nasıl olmuşsa olmuş, on yıllardır yaşamaya devam etmişim. Ve bir sürü yumurta bırakmışım dünyaya. Yani bana benzeyen, benim kadar zeki olabilme potansiyeli taşıyan binlerce ateş böceği…
Bir dişi olsam da ışık saçabiliyorum. Ve şimdi de ışığımla yazabiliyorum. Size nasıl yazdığımı düşünüyordunuz ki?
Bir sürü alet edindim kendim için. Her mevsim yaşamanın yolunu buldum. Bir insan gibi ama tek kişilik, şimdilik tek kişilik bir medeniyet kurdum kendime.
Belki ileride…
Tavukların, arıların ve diğerlerinin sözcüsü oluruz ürettiğimiz ışıkla.
Ben ve yavrularım…