04.06.2018

Yıllardır onu görmemiştim. Ne kadar özlediğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Nefes alışını duyduğumda, bu kadar karakteristik bir şekilde havayı içine çektiğini fark edebildiğime bile şaşmıştım. Aslında uzakta olduğumda da başka kimsenin olamayacağı kadar çok defa aklıma geldiği doğruydu ama bunun üzerinde pek durmamıştım. O, arkadaş ortamımda sadece bir ayrıntıydı ve ben de küçük şeyleri daha çok özlediğimi falan düşündüm. Yani onu düşünmemin genel özlemimin bir tezahürü olduğunu varsaymıştım. Genel olarak İnsanları görmediğimde özlediğimi fark edememe gibi bir huyum vardı. O da… O da şaşırmıştı bir şeye. Galiba aynı şeye.. İkimiz de birbirimizi gördüğümüze nasıl bu kadar sevinebildiğimize şaşmıştık. Madem bu …

Okumaya Devam Et

31.03.2018

Onunla bir tramvayda tanışmıştım. Zorba bir adamla kavga eden bir kadını ikimiz aynı anda savunmuştuk. O adamın haddini birlikte bildirmiş olmak harikaydı. Her zaman adalet duygusu olan birisini istemiştim ben. Belki de tek kriterim buydu ve o, benim kriterime uyuyordu. Tabii ilk tanıştığımızda böyle düşünmemiştim. Sadece onu taktir etmiştim ve elimi uzatmıştım “çak” yapmak için. Zorba adam tramvaydayken hem de. Ellerimiz temas ettiğinde aklıma gelmişti onun kriterime, bir tanecik kriterime, ne kadar uyduğu… Uysa ne olacaktı ki? Belki evliydi, belki bir sevgilisi vardı, belki benden hoşlanmamıştı… Ben ergen miydim ki bir tramvayda karşılaştığım birisinden etkilenip… Hoş, böyle bir şeyi sadece …

Okumaya Devam Et