Griye çalan yeşil gözlerindeki ışığı görseydiniz bana hak vermeme gibi bir seçeneği dahi düşünemezdiniz. Evet, iddialıyım ama böyle olmak çok kolay çünkü sizi tanımıyorum. “Siz” aslında bensiniz. Çünkü “siz” dediğimde sadece kendimi görebiliyorum. Ama bunun bilincinde olduğumdan o kadar kötü durumda değilim. Kendimi kandırdığım yok yani. O zaman anlatmaya başlayayım. Size anlatırmışım gibi yaparak ama kendime anlatmaya, hatırlatmaya… Ona doyamadığımı bir daha anımsamaya… O muazzam gözleriyle yüzüme baktığında ne isterse yapmak istesem de ona ifadesiz bir yüzle bakardım. En zor olan da buydu zaten. Ona olan sevgimi belli edebilsem bu kadar zorlanmazdım. İçimde böyle tutmazdım. Patlamak zorunda kaldığımda ne olacak? …
Etiket: #yeşil
05.04.2020
Bir çığlık atsam ve tüm dünya duysa… Meşhur bir türkü var ya; “Bir of çeksem karşıki dağlar yıkılır.” diyen… Boş yere istemez adamcağız karşıki dağların yıkılmasını. Yüklüdür, duyguludur. Herkese mektup gelmişken ona gelmemiştir. Garip kalmıştır asker ocağında. Sevgilisi artık onun değildir, uzaktan bakmaktadır ona. Ne kadar da iyi anlayabiliyorum onu tam şu an. Bulunduğum şehirde, aynı binada yaşamamıza rağmen, türküyü çığıran adam gibi ben de askerdeyim sanki. Hem de; askere gitme olanağım yokken. Beni almazlar ki… Ben of çekecek kadar sakin olamıyorum. Onun kadar gariban hissetmediğimden belki. Daha çok, kızgın hissediyorum çünkü. Kandırılmış… Belki o da öyle hissediyordur da of …