Ne kadar aptalmışım! Kendimi parçalara bölüp dondurucuya atmışım. Tüm parçalarım birbirlerinden bağımsız olarak yaşıyor. Pek de yaşıyor sayılmaz aslında. Dondurucuda öyle duruyorlar. Peki ya nasıl çözülecekler? Onları önce dondurucudan çıkartmam, sonra da birleştirmem gerekiyor. Bunu bilmiyor muyum sizce? Ama yapamam! Çünkü onu yapabilecek parçalarım zaten dondurucuda duruyor. Başkası da yapamaz çünkü dondurucunun anahtarı kimsede yok. Kilit de sağlam. Son parçamı da dondurucuya koyamıyorum. Çare yok, ölmeyi, parçalarımın birbirlerini unutmasını bekliyorum ben de. Gerçekten herhangi bir çare yok mu? Gerçekten mi!