İstediği tek şey, istediğini düşünüp ulaşamadığı için istemeye devam ettiği tek şey, bir çocuktu. Kendisi kısır değildi ama eşi kısırdı ve o eşini ondan vazgeçemeyecek kadar seviyordu. Bir çocuk evlat edinmek karmaşık bir süreç olacağından bunu tercih etmiyorlardı. Yalnız bir çocukla karşılaşmayı umuyorlardı. Mesela bir sokak çocuğuyla…
Bir gün kapılarını altı-yedi yaşlarında bir çocuk çalmıştı. Açlıktan gözü dönen bir çocuk… Ya da çocuk dilendirmekte çığır açmış bir adamın nezaretindeki bir çocuk…
Aslına bakılırsa ikinci ihtimal çok daha olası görünüyordu. Yine de; çocuğa kendi çocukları olmayı teklif etmekten geri durmamıştı. Tereddütsüz kabul etmesi, çocuğun bir gardiyanının olmadığı anlamına geliyordu herhalde.
Sonunda istekleri gerçekleşen çift, onu öz evlatları saymışlardı; oysa artık on sekiz yaşında bir genç olan delikanlının tek bildiği, onların sevgilerinin kendisini ne kadar tutsak hissettirdiğiydi.