Bir masal dinlemiştim bir yerlerde. Nasrettin Hoca ile kağıttan eşeği hakkında. Cebinden kağıt eşeğin katlarını açtığı an canlanıyordu eşek ve Hoca Nasrettin’i maceradan maceraya götürüyordu. Ne var ki, tüm kolaylıklarına rağmen kağıttan bir eşek bana hiç çekici gelmemişti. Belki hayvancağızın ruhu vardı; ama yine de bir tane arpa için midesi kazınan bir eşek Nasrettin Hoca’yı çok daha iyi anlardı. Daha iyi yarenlik ederlerdi. Kağıttan bir eşek inat etmezdi. Karakteri olmazdı o eşeğin muhtemelen. Evet, adı olurdu ama karakteri olur muydu gerçekten? Eşeğin adı Karakaçan’dı. Genelde eşeklerin adı Karakaçan olurdu zaten. Tıpkı kara köpeklerin isimlerinin Arap olduğu gibi. Aynı karakterde eşek …