14.04.2020

Küçük bir şaşkınlık çığlığı… Çığlıkla ani soluk alma karışımı bir şey işte. Onu duyar duymaz arkama dönüyorum; çünkü ses arkamdan geliyor. Bir kadın bu, bana bakıyor. Şaşkın… Neden? O zaman görüyorum onu. Kuyruğumu… Benim bir kuyruğum var. On dakika öncesine kadar yoktu oysa. Ne kadar kabarık! Ne kadar da sağlıklı! Tıpkı saçlarım gibi. Saçlarımı hiç boyamam ben. Ne gerek var ki. Cinsi iyidir. Hafif kırlaşmaya başladı; ama boyamayacağım ne olursa olsun. Bir kadın, genç bir kadın beyaz saçlarla dolaşmamalıdır ama ben yine de boyamayacağım. Kuyruğumun tüyleri kapkara… Kuzguni kara hem de… Sevdim onu biliyor musunuz? Aldırmayacağım…

Okumaya Devam Et