14.04.2020

Küçük bir şaşkınlık çığlığı… Çığlıkla ani soluk alma karışımı bir şey işte. Onu duyar duymaz arkama dönüyorum; çünkü ses arkamdan geliyor. Bir kadın bu, bana bakıyor. Şaşkın… Neden? O zaman görüyorum onu. Kuyruğumu… Benim bir kuyruğum var. On dakika öncesine kadar yoktu oysa. Ne kadar kabarık! Ne kadar da sağlıklı! Tıpkı saçlarım gibi. Saçlarımı hiç boyamam ben. Ne gerek var ki. Cinsi iyidir. Hafif kırlaşmaya başladı; ama boyamayacağım ne olursa olsun. Bir kadın, genç bir kadın beyaz saçlarla dolaşmamalıdır ama ben yine de boyamayacağım. Kuyruğumun tüyleri kapkara… Kuzguni kara hem de… Sevdim onu biliyor musunuz? Aldırmayacağım…

Okumaya Devam Et

12.04.2020

Benimle konuşuyor. Çok doğal aslında değil mi? O da bir insan, aramızda bir tanışıklık var ve benimle bir diyalog içerisinde olduğuna göre benimle konuşması kadar normal ne olabilir? Yine de yaşadığım en doğa üstü şey onun benimle konuşması gibi geliyor bana. Saçma değil mi? Sevgi çarpmasından başka bir şey değil bu, biliyorum ama kalp çarpıntımı engelleyemiyorum onunla konuştuğumda. Aşk değil bu. Ya da ona benzer bir şey. Öyleyse bile öyledir işte. Sadece öyledir, olan budur. Buna dair yapmak istediğim bir şey yok. Onunla konuşmaktan başka. Bir banka kuyruğunda tanışmıştık. Bu hikâyeyi başka bir şekilde anlatmak istesem de durum bu. Sıra …

Okumaya Devam Et