Emektar battaniyeme sarıldım. Bu rüyayı ertesi gece de göreceğimi biliyordum. Artık alışmalıydım. Yine de çok büyük bir boşluk oluyordu içimde bu rüyadan sonra. Koşamayacağımı, evden çıkamayacağımı biliyordum. Kulaklığımı kulağıma takıp saate bakmadan onu aradım. Görüşemeyecektik uzun zaman boyunca. Oysa yeni tanışmıştık daha. Yepyeni olasılıklar taşıyan sesini duyacaktım telefonu açınca. Acaba karşılaştığımızda ne hissedecektim? Nasıl kokacaktı? Elleri yumuşak mıydı? Bir şey yaparken gereksiz güç uyguluyor muydu; yoksa gerektiği kadar enerji harcamakla mı yetiniyordu? Beni yüzüme bakarak nasıl eleştirecekti? Bir hata yaptığımda onu söylemeyi bekletecek miydi; yoksa anında mı söyleyecekti? Arkadaşlarımın önünde tartışmaya çalışacak mıydı; ya da kendi arkadaşlarının… Herhangi bir tartışmamızı …