Günbatımı için yaratılmıştır Napoli. Sanki güneş doğduğunda uyunmalı, batmaya yakın uyanıp seyredildikten sonra güne başlanmalıdır buralarda. En azından iki gündür zihnimde oluşan intiba bu yöndeydi. Arkadaşlarımdan ayrılmış, aç karnımı doyurduktan sonra cep nargilemden çektiğim birkaç nefesle yatışacak, hızlı tempomdan o muhteşem fokurtu eşliğinde sıyrılacaktım. Aslında nargile yalnız başına içilmemeliydi. Birkaç yıl önce olsa böyle düşünmüyor olacaktım ama şimdilerde bu meretin tek başına içilmemesi gerektiği fikrindeydim. Ne var ki, Napoli’deydim ve tanıdık bildik bir şeyi, meçhulün ortasında tek başıma yapmak arzusundaydım. Napoli’nin rüzgarlı, dar sokaklarında ağır ağır yürürken; navigasyondan yakınımdaki restoranlara baktım. Hoş bir tınısı olan bir yeri seçecektim. Kulağımın götürdüğü …