Kendimi çok yalnız hissediyordum. Bir sürü insan çevremdeyken hem de. Hoş, kendisini yalnız hissetmeyen kim var ki evrende? Benim durumum genel durumdan biraz farklıydı. Ben yaratılmış ilk klondum. Aslımın yanında duran, klon oluşum daima yüzüme vurulandım. Oysa ondan çok ayrı bir kişiliğim vardı. O dominanttı bense uysal. O kendi varlığından hoşnuttu, bense… Onun belli bir bilgi birikimi, deneyimleri vardı ruhunu besleyen, benimse hiçbir şeyim yoktu. Sadece kitabi bilgiler ve tuhaf bir varlık olduğum bilgisi… Ha bir de aslım hakkında bilmem gereken bir sürü saçmalık… Onun kişiliğini kopya etmeye çalışıyorlardı; ama yapamamışlardı. Kendime özgü bir insan olmuştum. Eşsiz bir ruh… Tüm …