Kapalı yer korkusu o kadar da rastlanmadık bir şey olmasa gerek. Her insan, belki de her bilinçli yaratık en az bir kez yaşamış olabilir, buna hiç şaşırmam. Ben en az yüzlerce defa yaşamışımdır. Hem de bu deneyimlerimden çoğu etrafı duvarlarla çevrelenmiş bir yerde yaşanmadı. Uçsuz bucaksız, sadece yerçekimiyle ve insanların belirlediği sınırlarla boğulmuş bir arazide de yaşandı mesela. Aslında yerçekimine haksızlık etmek nankörlük olur çünkü o bu arazinin varlığı için olmazsa olmaz bir unsurdu.
O arazide bu deneyimi yaşamama sebep olan şey, tam olarak kapalı yerler ya da belirlenmiş sınırlar değildi. Ne de yerçekimiydi tabii. Yalnızca bir insanın varlığıydı. Sıkıcı, kapalı duvarlar kadar sıkıcı ve aşılmaz görünen bir insan. Aşılmayı, içinde ne olup olmadığını görülmeyi bile hak etmeyen belki de. Belki de…
Ya da onun kapalılığında benim hak etmediğim bir şey vardır, buna karar verecek bir konumda olmadığımı bilsem de onun yanında bulunduğum anlarda bu korkudan muzdarip olduğum bir gerçek. Dedim ya, bu korkuyu her yaratık tadacaktır. Var olan her şey…
Belki de mesele hak edip etmemek değil de sadece var olmaktır ve bazı varlıklar birbirlerini sınırlamaktadır.
Yokluk olmasın diye… Yahut da çok daha başka, bilinmez bir sebeple…