İntikamın hayırlısı olur mu?
“İntikamdan vazgeçmek,” dediğinizi duyar gibiyim. Bunu düşünürken içten içe küçümsediğinizi de…
Hayır, intikamdan vazgeçmek hayırlı bir intikam değildir. İntikamdan vazgeçtiğinizde intikam almamış olursunuz, kelime oyunlarına gerek yok. İntikam alınmadan hayırlı intikam olmaz, işte size düz mantık. İntikam alan kişi gerçekten tatmin olduğu zaman o intikam hayırlıdır. Çoğu zaman intikam alan kişi tam olarak tatmin olmaz ama ben öyle olacağım. Aşırı bir intikam düşünmüyorum, tam gerektiği oranda olsun istiyorum. Kızgın değilim, daha çok huzursuzum ve bunu değiştirmeyi, en azından hak ettiğim sakinliği ve mutluluğumu, o normal ruh hâlimi geri almak istiyorum sadece.
Mesele şu:
Çok sevdiğim, iyi anlaşacağımı düşündüğüm, yavaş yavaş kendimi kaptırmaya başladığım bir adam vardı.
Uzun uzun sohbet ediyorduk bununla, hiç anlatmadığım şeyleri paylaşmaya başlamıştım her nedense. Sonra hiçbir şey söylemeden tak diye tüm iletişimimizi kesiverdi. Birden yok oldu uyanık. Öylece, sebepsizce…
Önce başka biriymiş gibi yaparak aynı şeyi ona yaşatmayı denedim ama canım istemedi. Ona aynısını yaşatmak benim için bir şey ifade etmeyecekti, olsa olsa onun canını sıkardı. Derdim ona acı çektirmek değildi. Onu sevdiğimden falan değil, bir cevaba ihtiyacım olduğundan. Peki nasıl bulabilirdim cevabımı? Ona sormak işe yaramayacaktı, benimle iletişim kurmak bir yana, yokmuşum gibi davranıyordu.
Hakkında araştırma yapmayı düşündüm. Ne kazanacaktım ki? Basit bir sebep istiyordum sadece, gereksiz enerjimi ve zamanımı ona vermeye niyetim yoktu. İntikam almak istiyordum evet, ona kızgındım. Yine de kendi huzurumu daha çok önemsiyordum. Belki egomu…
Sonra bir gün ona rastladım. Ağlıyordu. Yanına gidip gözyaşlarına aldırmadan sordum.
“Neden?”
Beni tanımış mıydı, emin olamadım. Bana ifadesiz gözlerle bakıyordu. Ağlıyordu.
Galiba neden ağladığını sorduğumu sanmıştı. Tam konuşacaktı, arkamı döndüm.
İçim rahatlamıştı. Hızlı adımlarla uzaklaşmanın tatminini anlatabilmem mümkün değil…