29.02.2024

Bildiği yerlerde bilmediği, bulmak isteyebileceği bir şey arayan tek kişi o değildi, olmayacaktı da. Yine de kapıyı sessizce açtı… Oysa meşum bir gıcırtı, verdiği bu karar için son derece uygun bir fon olurdu. Gerçi evdekilerin uyanmaması için kapının sessiz açılması iyi bir şeydi. Yanına fazladan hiçbir şey almadan çıkmıştı evden. Nasıl olsa çantasında ihtiyaç duyabileceği her şey vardı. Nereye gideceği belli değildi ama o bilmediği bir yerlere gitmek istiyordu. Giderken de yolda tüm alışkanlıklarından teker teker sıyrılacaktı. Yavaş yavaş yapacaktı, alıştıra alıştıra. Çünkü kendisi de; tüm alışkanlıkları ve kişiliğiyle, kendisi için tanıdık ve bildik bir şeydi. Önce aramaya devam etme …

Okumaya Devam Et

17.07.2023

Miadını doldurmuş ilişkilerle dolmuştu etrafım. Çünkü ben değişirken onlar değişmemekte diretmişlerdi. Bazıları da farklı şekillerde değişmişlerdi. Birbirimize uymayacağımız şekillerde… Yine de birbirimizden vazgeçemiyor, birbirimizi azat edemiyorduk. Alışkanlıktan mı? Tabii ki. Ama onlardan vazgeçmek zorunda olduğumu artık anlamıştım. Vazgeçmezsem bir türlü beni bırakmayan ölmüş deri parçaları yüzünden soluk alamayan, gözenekleri kapanmış bir cildim olacaktı. Asla terleyemeyen ya da vücudumu koruyamayan… Sırf ölü ya da artık işe yaramayan şeylerden vazgeçemediğim, alışkanlıklarıma bağlandığım için mi?

Okumaya Devam Et