Tanrı’yı, Tanrıça’yı, Allah’ı, Yahova’yı, Krişna’yı… Hepsini; ya da herhangi birisini… Yanına çağırmak istiyordu çocuk. On bir yaşındaydı. Ergenliğe girmekteydi. Yeni yeni aramaktaydı hayatın anlamını. Tanrıyla iletişim kurmaktan bahsediyordu tüm dinler. Herbiri ona doğru yükselmekten dem vuruyordu. Onun her yerde olduğunu söyleyen dinler olsa bile, ona doğru gidilmesi şart koşuluyordu. Namaz kılmanın gerekliliği, pazar ayinlerine katılmanın lüzum görülmesi bunun için değil miydi? Her yerde namaz kılınabilse de; belli koşullarla namaz kılıp dua ediliyordu mesela. Günah çıkartma meselesi ise daha başkaydı. Tanrı ile araya bir insan giriyordu. Daha da zorlaşıyordu iletişim kurmak onunla. O ise, yani yeni yeni ergenliğe giren çocuk ise, …