İki ayrı yerde de aynı görevliler vardı. İnsanlar aynıydı, mekan aynıydı. Sadece insanların zihinlerine yerleştirilen görüntü farklı olmalıydı. Tuhaftır, yüz ifadeleri bile aynıydı insanların. Oysa mekanların farklı olması gerekiyordu. İkisi iki aşırı uçtu. Birisi cennet, diğeri cehennemdi. Evet, melekler bile birer bürokrata benziyorlardı. Hani o nur yüzlü cennet melekleri? Nerede o zebaniler? Huriler nereye gitti? Ya da gılmanlar? Yoktu. Karikatürize bir şekilde takım elbise falan giymeseler de; her halllerinden üstlerinde bürokratik bezginliklerini taşıyan memur melekler dolaşıyorlardı ortalıklarda. Ellerinde tutanak defterleri, diğer ellerinde son derece lüks kalemleriyle mutsuzdular. Bir de bazı doktor kılıklı yaratıklar fink atmaktaydılar insanların çevrelerinde. Üzerlerinde önlük, insanların …