Bu öykü iki öyküden oluşan bir serinin ikinci bölümüdür. İlk bölümünü okumak için buyurun. Sana bunları tek gözlü odamın karanlığında yazıyorum. Güneş görmeyen bir odada yaşamanın değerinin anlaşılması ne kadar olasıysa bunları sana anlatabilmek o kadar imkânsız. Güneş görse de görmese de zevk almayacaksam neden güneş gören bir odaya dünyanın parasını vereyim? “Oda” diyorum ama bu bir ev. Tek odalık olsa da… Evi az bir parayla satın aldım. Tek varlığım bu ev ve içindekiler. İçinde, bir bilgisayar, bir ocak, çamaşır makinesi, hem yatak hem koltuk olarak kullandığım bir minder ve iki battaniye var. Kış olunca ikisini üst üste örtüyorum üstüme, …