02.09.2018

Çocuk hapşırdı. binlerce spor Burnundan havaya dağıldı; çünkü burnundaki içlerinde spor bulunduran kapsüller ancak hapşırığın basıncıyla patlamak üzere yaratılmıştı. Bu çocuk doğmamıştı. Tüm genleri DNAsına oya misali işlenerek dünyaya getirilmişti. Üzerine gizli bir kontrol mekanizması konan etten kemikten bir kuklaydı o.
Hayatında bir kere hapşıracak ve o an vücudunun fonksiyonları yavaş yavaş duracaktı. Sporlardan, kendisi gibi binlerce çocuğun bitmesini sağladıktan sonra… Aslında bir çocukken hapşırması normal değildi. Ömrü ortalama yetmiş yıldı. Bunu deneme için yapıyorlardı. Bir nevi kalite kontrol amacıyla…
Onu yaratmalarının nedeni, insanlığın ömrünü uzatıp hareket kabiliyetini yer üstüne yaymaktı. Artık hava kirliliği nedeniyle sadece yer altında yaşayabiliyordu çünkü insanlık. Karbondiyoksiti oksijene çevirecek; başka bir deyişle fotosentez yapabilecek, hareketli bitkilere dönüştürülmüştü insanlık. Belki bu sayede içlerindeki şiddetten arınabilirdi.
Peki fotosentez yapmayanlar ne olacaktı? Zaten çocuk dünyaya getiremiyorlardı artık. Git gide yaşlanıp; sonunda öleceklerdi.
Her şeyin farkında olarak ölen çocuğun bir tek dileği vardı. Bu fotosentez yapamayanlar, onun çocuklarını öldürmeden tükenebilseydi keşke. Buna pek ihtimal vermese de; zihninde bu dilekle öldü.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir