03.06.2023

Çantamı sırtıma takıyorum, Hiç acele etmeden ayakkabılarımı giyip çıkıyorum. Kapıyı arkamdan kapatmayı unutacaktım az kalsın, son anda kolumu geriye atıp kapıyı çekiyorum. Birazcık yürüdükten sonra bir kapıdan giriyorum. Pahalı olduğu belli olan bir kafenin içindeyim. Zaten ne pahalı değil ki bu aralar… Dört kişilik bir masa bulup oturuyorum. Boş bulduğum tek yer burası. Çantamı sandalyemin arkasına asıyorum. Ve bekliyorum… Birazdan geliyor. Karşıma oturuyor Elindeki torbayı da yanındaki sandalyeye atıyor. “Eee, hazır mısın ölmeye?” “Evet,” diyorum. “Tabii hazırım.” “Tamam o zaman… Bir şey ister misin? Son yemek olarak?” “Hayır.” Karnım gurulduyor. Ne zamandır mideme bir şey girmese de bir şey yemek …

Okumaya Devam Et