Gülümsemeyi sevmeyen birisini hayal edin. Gerçekten sevmeyen birisini… Gülümsemeye değecek hiçbir şey görmeyen… Hiçbir yerde… Hayatın hiçbir safhasında… Bu hayal ettiğiniz kişi, hiç mi gülümsememiş hayatında? Bebekken; annesini ya da annesi bildiği kişiyi gördüğünde bile mi? Ona komik gelen hiçbir şey olmamış mıydı? Hayatı fazlasıyla ciddiye mi almıştı; yoksa tam tersi mi olmuştu? Bunların hiçbirini öğrenemeyeceksiniz; çünkü o öldü. Onu sevdiğinizi hayal edin ve onun için üzüldüğünüzü. Yas tuttuğunuzu ve tutarken onun yerine hep güldüğünüzü…