Gülümsemeyi sevmeyen birisini hayal edin. Gerçekten sevmeyen birisini…
Gülümsemeye değecek hiçbir şey görmeyen… Hiçbir yerde… Hayatın hiçbir safhasında…
Bu hayal ettiğiniz kişi, hiç mi gülümsememiş hayatında? Bebekken; annesini ya da annesi bildiği kişiyi gördüğünde bile mi?
Ona komik gelen hiçbir şey olmamış mıydı?
Hayatı fazlasıyla ciddiye mi almıştı; yoksa tam tersi mi olmuştu?
Bunların hiçbirini öğrenemeyeceksiniz; çünkü o öldü.
Onu sevdiğinizi hayal edin ve onun için üzüldüğünüzü. Yas tuttuğunuzu ve tutarken onun yerine hep güldüğünüzü…