Birbirlerine aşık olmayı başarsalar her bakımdan uyuşacaklarını biliyordum. Aynı şeylerden hoşlanıyorlardı. Tarzları bile benzeşiyordu. Muhteşem bir çift olabilirlerdi ama her nedense birbirlerinden hoşlanmıyorlardı, hoşlanmamışlardı. Onları tanıştırdığımda bana teşekkür edeceklerine o kadar emindim ki, birbirlerinden zerrece etkilenmediklerini fark ettiğimde yaşadığım şaşkınlığı siz düşünün. Evet, tabii ki farklı yanları vardı ama onların bir çift olması o kadar uygun olurdu ki, tanısanız siz de öyle düşünürsünüz. Yahu garson bile sipariş almaya geldiğinde onları bir çift sanmıştı. Birbirlerinde göremedikleri neydi, bunu anlasam aşkın sırrını çözmüş olurdum herhâlde.
Yazık olmuştu, çok yazık olmuştu.
Bence bu hikâye, Kerem ile Aslı, Ferhat ile Şirin ve buna benzer diğer aşk hikâyeleri kadar hazindi. Birbirlerini en başından sevememiş iki uygun insan…
Onları ayıran aileleri ya da başka bir şey değildi sadece. Kendileriydi.