Unutuyordum… Her şeyi, her şeyi unutuyordum!
Suyun tatsızlığını, limonun ekşisini, reçinenin kokusunu, elektriğin çarpışını…
Her şeyi…
Bir tek onu unutmuyordum. O odayı ve o duvar saatinden çıkan çan sesini. Sonra onu… Yavaş yavaş bana doğru gelişini, o paketi elime uzatışını…
Sonra paketi açışımı, içindeki şeyi? İşte o pakette ne gördüğümü unutuyordum.
Her şey ondan sonra kesiliyordu. Ondan sonra unutmaya başlıyordum.
O kimdi? Bir kadındı. Bana benziyordu.
Bendim…