Çiçeğin tohumunu bir vazoya koydu. Olduğu gibi ona verecekti. Altına ve üstüne ıslak pamuk koydu üstünü kapattı ve odasına götürdü. Odası güneşi epey görmekteydi. Masasının altına koyabilirdi on beş günlüğüne herhalde. Çiçekçinin söylediğine göre on beş gün karanlık ortamda kalması gerekiyordu bu tohumun layıkıyla çimlenmesi için. Sonra ise bol güneş… Diğer elinde iki poşetten büyük olanında vazoya koyacağı toprağı da getirmişti. Madem bir hediye verecekti, tam vermeliydi. Bir saksıyla vermek istememişti çünkü bu çiçek deliksiz bir saksıya ihtiyaç duymaktaydı. Bir de vazoyla vermek çok daha estetik olur diye düşünmüştü. Zaten bu vazo da biraz saksıya benziyordu ama üzerinde bir sürü …