14.11.2018

Rastlantının ve maneviyatın müziğini yaptığını söylerdi. Müzikleri alışılmadıktı. Aslında kurallara uygun, daha doğrusu kabul edilebilir olmaya zorlanmış, bir kalıba uydurulmak için itilip çekilmiş izlenimini veriyordu iyi bir müzik dinleyicisi olduğunu düşünen şahsıma. Bir sisteme oturtulmaya çalışıldığı bu kadar barizken nasıl rastlantı denebilirdi? Ve maneviyattan bahsedilebilirdi… Şarkılarının sözleri de ayrı bir garabetti. Müzikten bağımsız şiirimsi, rap gibi; ama alakasız ritmik; bazen melodik; ama rapten çok daha yumuşak ve karmaşık… Sıkıcı bir matematik denkleminin çözümünü, teker teker tüm işlemleriyle seyrederken uyuyakalmışım gibi hissederdim onu dinlediğimde. Sözlerinin anlamlarına bakacak kadar dikkatimi toplayamadığım için, internetten okumuştum birkaçını. Zaten onun için merak etmiştim tarzının sebebini. …

Okumaya Devam Et

09.11.2018

Bana herkes ne kadar sıradan bir adam olduğumu haykırır. Tamam haykırmaz ama bakışlarıyla, hayır dudaklarıyla… ima eder. Neden bilmiyorum. Tanışırız ve… Şöyle bir dudak bükerler… Herkes böyle yapar beni gördüğünde. Anlamıyorum! Görünüşümden mi? Alçak ve ince sesimden, bir türlü sakal bıyık çıkmayan, kadınsı yüzümden mi? Birisini gördüğümde geçmesi ya da oturması için kenara çekilip yerimi verişimden mi? Herkese “Siz” şeklinde hitap edişimden, pek kısa gülüşümden, az konuşuşumdan mı? Neden! Neden! Bir kadını gördüğümde dinleyişimden, tepeden tırnağa süzmeyişimden mi? Fikrimi sadece yerinde söyleyişimden, insanların sözlerini kesmeyişimden mi? Ha belki kitap okuduğumu gördüklerinde, belki biraz o zaman dikkate alır beni bazıları. Okuduğumun …

Okumaya Devam Et