Güvenmeye çok ihtiyaç duyuyordum. Herhangi bir insana güvenebilmek için birçok şeyi feda edebilirdim. Sırt dayamak için değil, arkamı rahatça dönebilmek, belki başka bir şeyi halledebilmek, belki o bir şey yaparken ben başka bir şey yapıp birbirimize destek olabilmemiz için… Eh, insana güveneceği biri oturduğu yerde gelmezdi. Peki böyle birisini bulabilmek için ne yapmalıydım? Zor şartları olan bir yere gitmeliydim. Yani ya batmalı, ya da çıkmalıydım. Ben de dünyanın bir yerinde mutlaka olan bir savaş alanına gittim. Güven arıyordum ve onu bulamayacaktım. Onun yerine yabancılık hissini bulmuştum. Güvensizliği buna yeğ tutabilirdim.
Etiket: yabancı
22.03.2018
Galiba on üç yaşına bastığı günün ertesi günü fark etmişti. Bir sırrı vardı. Kimseye söyleyemeyeceği bir şey… Kendisine bile… O Midas’ın kulaklarının eşek kulakları olduğunu kuyuya söyleyen berber değildi. Sırrını içinde büyüttü ve büyüdü. Bir sürü insan girdi hayatına. Bir sürü insan zaten vardı ama hiç kimseye söyleyemedi. Kimseyi sırrını söyleyecek kadar yakın görmedi… Genç yaşında, çok severek evlenmişti. Eşiyle her şeyi paylaştı. Sırrı dışında… Çocukları oldu. Her saniyesinden haberdardı ailesi ama sırrını bilmiyorlardı. Yabancı bir sürü insanla konuştu. Onlara anlatsa hiç kimsenin haberi olmazdı ve rahatlardı belki ama kimseye sırrına dair hiçbir şey anlatmadı. Yaşlandı. Torunları oldu. Ölmek üzereyken …