14.11.2023

Kim derdi ki yaptığımız bu hareketin hayatımızı kurtaracağını? Hem de sadece bizim değil, dünyamızdaki tüm insanların kurtulacağını? Beni gün henüz ışımaya başlamışken dürterek uyandırmış, yüzüme bakmıştı. Bu gözleri, bu minnettar ifadeyi hatırlıyordum. O, kurtardığım ilk mahkûmdu. Taksi şoförü bir kadın. Müşterisini öldürdüğü söyleniyordu. Deliller ikinci dereceydi ama yargıç, idam cezası vermişti ona. Yargıcın kadınlardan nefret eden bir adam olması tesadüf müydü? Bir de kadın bir taksi şoförünün varlığını mahkemede ayan beyan sorgulaması. *** Hiçbir şeyi tam olarak bilemediğimizi söylerken ne kadar da mütevazı görünürüz değil mi? Oysa bunu söyledikten belki on beş dakika sonra, yargıç kürsüsünde mesela birisinin kalemini kı- …

Okumaya Devam Et

02.07.2023

“O, tam bir kaçaktır sayın yargıç. Sevmeden sevilmenin, vermeden almanın, güldürmeden gülmenin mutlaka bir yolunu bulur. Emek vermeden sahip olur, gözyaşı yahut ter dökmeden kazanır… Kaybetmeyi öğretin ona, lütfen. Size yalvarıyorum! Bir kere olsun kaybetsin bu defa, lütfen!” “Beyefendi, sadece size sorduklarıma cevap verin lütfen.” İç çekti. Belliydi, bu defa da kazanacaktı. Hem de bizzat onun gereksiz duygusallıkları yüzünden. Acaba ölürken bile mutlu, galip ölmenin bir yolunu bulabilir miydi? Belki de muzaffer ölebilmiş tek kişi o olurdu. O bunları düşünürken berikinin kafasından geçenleri bilseydi… Herhâlde şaşırmazdı. Ertesi gün oynayacağı, online satranç turnuvasundaki oyunu… Rakibinin oyunlarını indirmeliydi değil mi? Şu iş …

Okumaya Devam Et

03.08.2018

Kendisine ‘hakime’ denmesinden hiç hazzetmeyen, eğer mesleğinden bahsedilecekse ‘yargıç’ tabirini tercih eden kadın, o akşam bir arkadaşının doğum gününe gitmekteydi. Orta halli insanların oturduğu bir muhitteki apartmanın kapısının önünde, haftada bir paketi ancak tüketecek kadar nadir olarak eşliğinden yararlandığı sigara paketini çıkarıp içinden bir dal alarak ağır ağır içti. Aslında oraya gitmek istemiyordu ama eski arkadaşlarıydı hepsi. Gitmezse kendisini bir parça daha yalnızlaştıracak, günbegün semiren yalnızlığı servetine servet katacaktı. Sigarasını bitirip izmariti apartmanın bahçesindeki çöp kutusuna attıktan sonra merdivenlerden bir çırpıda çıktı. Hayatının hiçbir döneminde merdivenlerden yavaş çıkmamıştı. Merdiven tırmanmak başlı başına bir eğlenceydi onun için. Kapının önüne geldiğinde bir …

Okumaya Devam Et