Açmayacaktım. O kutuyu açmayacaktım. Evet… Elime almış, kaldırmış ve sallamıştım. Katı, hatta metal iki parçanın birbirine çarptığında işitilen bir ses çıkmıştı salladığımda. Evet, meraklıydım ama kötü bir insan değildim ben. Başkasının olan bir şeyi açmaya hakkım olmadığını biliyordum. Özellikle de açarsam kötü bir şey olacağını söylediği zaman… Neden böyle bir şey söylemişti ki? Keşke öylece koysaydı. Zaten kilitliydi, açılacak gibi değildi. Kumbara gibi bir şeydi ama kilit olarak bir asma kilit yerine çekmece kilidi gibi kutuya gömülüydü. Kutu ahşaptı, kolaylıkla kırabilirdim onu ama açmayacaktım. Açmayacak mıydım? … İçinden kilide uyan anahtarlar çıkan bir kutuyu merak etmemi sağlamak ne kadar mantıklı …
Etiket: kötü
09.12.2018
Bir modern zaman şamanı olmaya çalışıyordu. Tuhaf bir tipti bence. Ne yalan söyleyeyim, önce özenti birisi olduğunu düşünmüştüm; ama çaba harcadığını görünce… şimdilerde sadece tuhaf olduğunu düşünebiliyorum. Bir sürü insan ilaç kullanmayıp bitkilerle tedavi olmaya çalışıyor. Hatta o dağ senin, bu bayır benim çiçek toplayan insanlar tanıyorum. Tamam, o huyu normaldi; ama temizlik bezini bile bitkilerden kendi dokuması, evine plastik bir tek şey almaması, makineler plastik diye teknolojinin yüzüne bile bakmaması… Bunlar normal miydi? Büyük şehirde yaşamasına zinhar imkan yoktu. Ben de emekli olduğumdan buralara gelmiştim zaten. Yoksa asla karşılaşamazdık. Tüm işi gücü doğaydı. O gün elinde bir boynuz, uğraşıyordu. …
10.10.2018
İnsanlara içten bir şekilde güzel bir tek söz söyledim mi hatırlamıyorum. Oysa bazen… O kadar çok söylemek istiyorum ki… ama sözler gelip gelip boğazımda düğümleniyor ve büyüyor… Büyüyor… O kadar çok büyüyor ki, boğazım daralıyor, bir yerden fışkırmaya çalışırken ülserleşip kabuk bağlıyor. Sonra da irinleşip kötü sözler halinde patlayıveriyor. Neden böyle oluyor? Herkes birbirine güzel sözler söyleyebilirken; ben neden bu en doğal şeyi yapamıyorum? Şimdi aklınızdan hemen çocukluğuma inmek geldi değil mi? İnin bakalım… Çocukluğumda insanlar bana oldukça ikna olduğum güzel sözler söylerdi. Dengeli olarak… Yeri geldikçe eleştirirlerdi de. Ya da kötü sözler… Yani, diğerlerinden farklı bir çocukluk yaşadığımı hiç …
12.06.2018
İnsanın ne mene bir yaratık olduğunu, aşağılık olduğunu söyleriz de aksini geçerli kılmak için bir şey yapmak aklımıza bile gelmez. Salt kötü müdür insan? Su katılmamış… Hiç iyi bir şey yapmaz mı? Yazılan kitaplar, yapılan heykeller, bestelenen müzik eserleri şöyle dursun, birisinin başka birisine gülümsemesi kötü müdür de insana veryansın edip dururuz durmadan? Yazılan kitapları yazan, müzik eserlerini besteleyen, heykelleri yapan, bir diğer insana hiçbir çıkarı olmamasına rağmen gülümseyen de insan değil midir? Elbette insandır ve bunu yaparken insanların kötü olduğu aklına bile gelmemiştir. İşte bunları düşünüyordu limonatasını yudumlarken. Yine bir arkadaşı kandırmıştı onu oysa. Paraları çok az olmasına rağmen …
15.03.2018
Çıtını dahi çıkarmadan orada, o koltukta oturmak zorundaydı. Aksi taktirde daha kötüsü olacaktı. Ödeyeceği bedel, git gide ağırlaşacaktı. Neden bir bedel ödemek zorunda olduğunu bir türlü anlamasa durum böyleydi ve bu durumu kabullenip kabullenmemesi hiçbir şeyi değiştirmeyecekti. Daha önce değiştirmediğine göre… Koltukta otururken; herkesin sırayla gelip onun ne kadar işe yaramaz birisi olduğunu söylemesi, onun da bunları itirazsız dinlemesi gerekiyordu. Herkes, otuz kişiydi. Otuz kişinin teker teker, o gün hissettiği tüm olumsuz hislerini toplayıp bir çöp tenekesine boşaltırcasına boşaltmasına tahammül etmesi gerekiyordu. Kişiden kişiye değişen bir seyir işliyordu bu durum. Bazıları hep aynı şeyi sayarken; bir kısmı onu gözlemleyip o …